Burdur’un Bucak ilçesine bağlı Anbahan’da doğup çobanlık yapıp tarlalarda çalışırken askerlik görevi için İstanbul’a giden Mustafa Gök(92) burada KORE birliğine seçilerek aldığı eğitimler sonrasında Kore Savaşı’na katılıp 10 ay cephede kaldıktan sonra yurda dönmüştü. Köyünde “Koreli” olarak bilinen mustafa gök burada sürekli savaş zamanında yaşadıklarını çocuklarına ve komşularına anlatıp dururken oraları tekrar görmenin hayaliyle yaşıyordu. Kore Cumhuriyeti tarafından Kore Savaşı’na katılmış olan Birleşmiş Milletler Gücü’ne ait gaziler için Yeniden Ziyaret Programı düzenlendiği duyan gazi Mustafa Gök’ün torunu Prof. Dr. Yaşar Gök’te dedesinin Kore özlemini gidermek için bu programa başvuru yaptı. Yaklaşık 3 yıl sonra yaptıkları başvuru kabul olan Gazi Mustafa Gök ve torunu Yaşar Gök, Birleşmiş Milletler Gücüne ait farklı ülkelerden gelen 15 gazi ile birlikte Kore’yi ziyaret ettiler. [caption id="attachment_117885" align="aligncenter" width="1024"] Kore’de geçirdikleri süre zarfında Koreli vatandaşlar tarafından büyük ilgi gördüklerini söyleyen Gazi Mustafa Gök savaştığı yerleri tekrar görmenin sevincini yaşıyor. Kore’de bulundukları 6 günlük süre zarfında Panmunjom Ateşkesi’nin imzalandığı Panmunjom’u, Kore Savaşı BM Gazileri Günü Ulusal Töreni’ni, Kore Savaş Hatıra Müzesi’ni, savaş anıtını, Busan’daki Birleşmiş Milletler Anı Mezarlığı’nı ziyaret eden Mustafa Gök ve torunu Yaşar Gök o anları duyguyla anlattılar.
Evinin camına astığı Türk ve Güney Kore Bayrağı’na baktıkça savaş zamanını hatırlayan Gazi Mustafa Gök askerliğe başlangıç ve Kore’ye gidiş dönemini; “1952’nin Kasım ayında şube duhulüm vardı. Burdur’a giderek işlemlerimi tamamladım ve trenle İstanbul’da bulunan Selimiye Kışlası’na vardım. Selimiye Kışlası’nda Kore birliğine seçtiler bizi. Burada yapılan yemin töreninin ardından bize rütbe verdiler, Kore rütbesi. Daha sonra bize verdikleri 20 gün izinde Burdur’a geldim. 80 yaşında annem vardı, bir de abim. Garibandık o zamanlar annem Kore’ye gideceğimi duyunca ağlıyordu sürekli. Bende anneme “Ana ne ağlıyorsun ağlama, nasıl olsa bu göreve gidilecek” dedim. İznin ardından İzmir Seferihisar‘a gittik. Orada 3 ay eğitim gördük. Eğitimin ardından dönemim Cumhurbaşkanı Celal Bayar ve Başbakanı Adnan Menderes geldi bizi uğurlamaya. Orada bize “Evlatlarım Kore‘ye gidiyoruz Allah’ın izni ile, burnunuz kanamadan geri dönersiniz İnşallah” dedi. Törenin ardından İzmir’e geçerek Alsancak limanında gemiye bindik. Limanda subaylar, generaller, rütbeliler, çocukları, hep sarılıp ağlaşıyorlardı. Bende kendi kendime dedim ki “ Mustafa dedim kimin var da kim gelecek de seni soracak” diye içimden geçirerek sırt çantamı alıp yukarı çıktım ve güverteye oturup onları seyrettim. Akşam üzerine doğru gemimiz dolduktan sonra hareket ederken gemi üç sefer korna çaldı işte o zaman bana çok koydu ve ağladım.” sözleriyle anlattı.[/caption]
Evinin camına astığı Türk ve Güney Kore Bayrağı’na baktıkça savaş zamanını hatırlayan Gazi Mustafa Gök askerliğe başlangıç ve Kore’ye gidiş dönemini; “1952’nin Kasım ayında şube duhulüm vardı. Burdur’a giderek işlemlerimi tamamladım ve trenle İstanbul’da bulunan Selimiye Kışlası’na vardım. Selimiye Kışlası’nda Kore birliğine seçtiler bizi. Burada yapılan yemin töreninin ardından bize rütbe verdiler, Kore rütbesi. Daha sonra bize verdikleri 20 gün izinde Burdur’a geldim. 80 yaşında annem vardı, bir de abim. Garibandık o zamanlar annem Kore’ye gideceğimi duyunca ağlıyordu sürekli. Bende anneme “Ana ne ağlıyorsun ağlama, nasıl olsa bu göreve gidilecek” dedim. İznin ardından İzmir Seferihisar‘a gittik. Orada 3 ay eğitim gördük. Eğitimin ardından dönemim Cumhurbaşkanı Celal Bayar ve Başbakanı Adnan Menderes geldi bizi uğurlamaya. Orada bize “Evlatlarım Kore‘ye gidiyoruz Allah’ın izni ile, burnunuz kanamadan geri dönersiniz İnşallah” dedi. Törenin ardından İzmir’e geçerek Alsancak limanında gemiye bindik. Limanda subaylar, generaller, rütbeliler, çocukları, hep sarılıp ağlaşıyorlardı. Bende kendi kendime dedim ki “ Mustafa dedim kimin var da kim gelecek de seni soracak” diye içimden geçirerek sırt çantamı alıp yukarı çıktım ve güverteye oturup onları seyrettim. Akşam üzerine doğru gemimiz dolduktan sonra hareket ederken gemi üç sefer korna çaldı işte o zaman bana çok koydu ve ağladım.” sözleriyle anlattı.[/caption]